Jazda samochodem bez wspomagania kierownicy

Jak miałaś samochód ze wspomaganiem i nie masz dużej siły w rękach, to zrezygnuj. Nie żebym był jakoś doświadczony, ale pamiętam swój kurs prawa jazdy. Nie było jeszcze wtedy aut ze wspomaganiem. Wracałem z obolałymi rękami i twierdziłem, że jeździć nie będę. Kilka miesięcy później wspomaganie stało się czymś normalnym. Teraz nie zmieniłbym takiego auta, bo wiem, czym śmierdzi brak wspomagania.

Nie jest tak najgorzej. Oczywiście trochę ciężko, zaczem trudno, ale nie jest tak, że nie można jechać. Bez wspomagania można żyć i Ja dobrze to wiem. W swoim prywatnym mam wspomaganie, ale służbowy dostałem bez. Nie jest tak źle. Wiadomo, że jak wsiadam do swojego to czuję ulgę, ale nie jest tak, ze bardzo się męczę. Można takim spokojnie jeździć wiele kilometrów skręcając. Wystarczy się przyzwyczaić. No może mięśnie też mają znaczenie.

A Ja uważam, że jazda bez wspomagania to prawdziwa jazda. Jestem tradycjonalistą. Samochód trzeba czuć, a nie asekurować się elektroniką i innymi rozwiązaniami. Samochody bez automatycznej skrzyni biegów to dla mnie nie samochody, tak jest i z kierownicą. Ja muszę czuć auto i uważam, że nie ma lepszych samochodów. Wiesz jak jedziesz, masz na d tym kontrolę. W aucie ze wspomaganiem wygląda to zupełnie inaczej.