Ostrość widzenia

Ostrość widzenia – zdolność oka do rozpoznawania szczegółów i odróżniania od siebie dwóch blisko położonych punktów w przestrzeni. Jest miarą precyzji wzroku i kluczowym parametrem w ocenie jakości widzenia.

Ostrość widzenia zależy od:

  • zdrowia siatkówki, szczególnie plamki żółtej odpowiedzialnej za widzenie centralne,
  • jakości optyki oka (kształtu rogówki, soczewki, przezroczystości ośrodków optycznych),
  • warunków oświetleniowych i kontrastu obiektów,
  • odległości od obserwowanego obiektu.

Ostrość widzenia wyrażana jest w postaci ułamka (np. 1,0 lub 20/20), gdzie:

  • Licznik to odległość badania (zwykle 6 m lub 20 stóp),
  • Mianownik to odległość, z jakiej osoba o prawidłowym wzroku widzi ten sam szczegół.

Obniżona ostrość widzenia może być skutkiem wad refrakcji (krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm), schorzeń oczu (zaćma, jaskra) lub czynników zewnętrznych (np. zmęczenie, słabe światło). Badanie ostrości widzenia odbywa się za pomocą tablic optometrycznych, takich jak tablica Snellena.

Poprzednia definicja Pole widzenia